Loneliness

Είναι κάποιες στιγμές που θα ήθελα να βρεθώ μόνη...Σε μια παραλία...Με την βροχή να πέφτει χωρίς σταματημό και να παίρνει μαζί της και τα δάκρυα μου.Να μην ξεχωρίζουν τα δάκρυα απο τις σταγόνες της βροχης,να γίνονται ένα.Να μην μπορεί κανένας να δει τον πόνο μου...Να μην μπορεί κανένας να διαγνώσει αυτά που κρύβω μέσα μου.Κανένας...

Ένα μείγμα στεναχώριας και λύπης...Απογοήτευσης και άγνοιας...Άγνοια για το συναίσθημα που νιώθω κάποιες στιγμές.Άνθρωπος το δημιουργεί και απο άνθρωπο προσπαθώ να το κρύψω...Δεν είναι ειρωνία;

Γιατί μια αγάπη να μας φέρνει πάντα στο σημείο να αφήνουμε τον εαυτό μας και να ζούμε μόνο για εκείνη; Γιατί ένας άνθρωπος να μπορεί να μας προκαλέσει τόση μεγάλη ευτυχία μόνο με το που ακούμε την φωνή του; Γιατί ΜΟΝΟ ένα μήνυμα στο κινητό να μπορεί να μας κάνει να χαμογελάσουμε;

Ενθουσιασμός...Έρωτας...Αγάπη...Τρεις έννοιες που συγχέονται μεταξύ τους.Ο ενθουσιασμός κρατάει λίγο και είναι αυτός που φέρνει τον έρωτα...Ο έρωτας είναι αυτός που μετά απο λίγο γίνεται η βάση πάνω στην οποία μπορεί να αναπτυχθεί η αγάπη...Αγάπη...Το υπέρτατο συναίσθημα...

Η αγάπη μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε τα πάντα.Το κακό όμως είναι ότι τίποτα δεν μπορεί να είναι σίγουρο.Μέσα στην αγάπη δεν χωράνε λάθη.Η ίδια η αγάπη όμως είναι συναίσθημα των ανθρώπων...Και άνθρωπος αλάνθαστος δεν υπάρχει.Επίσης δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς εγωισμό...Και απο κει ξεκινάνε όλα.Στην αγάπη δεν χωράει εγωισμός.Γιατί "Όταν ο εγωισμός μπαίνει από την πόρτα η αγάπη βγαίνει από το παράθυρο".

Το μόνο συναίσθημα νομίζω που σε κάνει να ακροβατείς μεταξύ της ατέλειωτης ολοκλήρωσης αλλά και της υπέρτατης δυστυχίας.Ο άνθρωπός σου...Η καλύτερα αυτός που αποκαλούσες άνθρωπό σου...Μπορεί εκεί που σου δίνει ατέλειωτη χαρά...Εκεί που σε κάνει να πετάς στα σύννεφα...Να σε ρίξει στο κενο με μια κουβέντα..Μια λέξη..Ένα βλέμμα..Η και χωρίς καν να κάνει τίποτα.Απλά με μια διαπίστωση...Απλά με μια συνειδητοποίηση...

Γιατί να μην είναι όλα ρόδινα όπως όταν είμασταν παιδιά; Γιατί κάποιοι να λένε "Σ'αγαπάω" και να μην το εννοούν; Μια τόσο μεγάλη λέξη μπορεί να υποβιβαστεί τόσο μα τόσο πολύ.

Αγαπάω κάποιον γιατί νιώθω γι'αυτόν κάτι που δεν μπορώ να νιώσω ούτε για τον εαυτό μου.Κάτι ανώτερο και απ'αυτό που μπορώ να νιώσω για μενα...Γιατί νιώθω ότι μπορώ να του δώσω τα πάντα χωρίς να μου δώσει τίποτα...Γιατι ΘΕΛΩ να του δώσω τα παντα μόνο και μόνο για να τον δω ευτυχισμένο...Για να τον δω να χαμογελάει...Ίσως για να τον δω να ΜΟΥ χαμογελάει...Για να νιώσω ικανοποίηση.Μια ικανοποίηση που μόνο η αγάπη μπορεί να μου προσφέρει.Ικανοποίηση γιατι ΔΙΝΩ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΠΑΡΩ...Μα νιώθω υπέροχα...Ικανοποίηση γιατί αγαπάω ίσως δίχως να μ'αγαπούν μεν,μα εγώ βγάζω από μέσα μου συναισθήματα που κάνουν χαρούμενο αυτόν που έχω απέναντι μου...

Αχ γιατί να σ'αγαπώ δίχως να ξέρω το γιατί; Γιατί να υπάρχεις μέσα μου δίχως καν να σε γνωρίζω ολοκληρωτικά; Γιατί να σου εμπιστεύομαι τα πάντα,έστω και αν ξέρω πως μπορεί να τα χάσω όλα κάποια στιγμη αν με προδώσεις; Γιατί...; Μου λες;